زینب ، عقیله بنی هاشم

زینب نواده رسول الله (ص) است، مشعلی که راه را برای مبارزان راه عقیده ، روشن نمود.
زینب دختر علی (ع) است، بانویی قهرمان که آتش قیام برعلیه باطل را برافروخت.
و زینب (ع) خواهر حسنین است، قهرمانی که در حرکتی جاودان به گستره تاریخ اسوه شد.
... موهبت الهی با درخشش سومین پرتو نمایان گردید ، پاره تن رسول خدا (ص) وهمسر علی (ع) سومین فرزند خود را به زودی دنیا می آورد.
خانه علی و فاطمه (ع) از آنهنگام که ابوطالب ، آنرا ترک نمود و خدیجه با آن وداع کرد خوشه های اندوه را درو نمود.
واز آن زمان که محمد (ص) مسئولیت رسالت جاودان را بردوش گرفت غبار مصیبت و تلخی حوادث بر ایشان فراوان بود .
تا این ساعت سعید فرا رسید ؛ نواده رسول اکرم (ص) دنیایش را با لبخندی معصومانه آغا کرد لبخندی که چشمها را از اطراف به سوی خود جلب می نمود ودر آن بزرگی وشرافت جلوه داشت .
سپس پدر در گوشهای او شهادتین گفت ، چون نوری که در اعماق جانش شعله ور بماند . زینب (س) چنین پای برفرش هستی نهاد.
زینب (س) در گذر زمان و در آشوب حوادث رشد کرد و به نام عقیله یا عقیله بنی هاشم شناخته شد، زیرا او بانوی بزرگوار قومش و عزیز خانواده اش بود.
در چنین زمانی عبدالله بن جعفر بن ابی طالب زینب (س) را از امام (ع) خواستگاری نمود.
پدر او جعفربن ابی طالب بود و مادرش اسماء بنت عمیس خثعمی از زنان مؤمن مهاجری بود که به همراه شوهرش جعفر برای حفظ دین و جان خود از شر دشمنان به حبشه هجرت نمود.
پس عجب نیست هنگامیکه عبدالله بن جعفر به نزد عمویش علی (ع) می رود تا از دخترعمویش زینب خواستگاری نماید در شرایطی که علی (ع) منتظر هم کفو و همانند برای دخترش بود، با ازدواج او و زینب موافقت می نماید.
زینب (س) درخانه عبدالله فرزندانی را تربیت نمود که در واقعه عاشورا شجاعت و شهامتی وصف ناشدنی از خود نشان دادند.
او در سال 60 هجری قمری همراه کاروان برادر عازم کوفه شد اما ...
زینب کاروانسالار کاروان حسین شد و کاروان را ازکوفه تا شام و از شام تا مدینه رهبری کرد.

اخگر فروزان نهضت خاموش نشد ، شعله قیام تداوم یافت و حماسه عاشورا زنده ماند زیرا زینب (س) مردم را بر ضد دودمان اموی و یارانش برانگیخت و حقیقت نهضت حسینی را آشکار کرد ، مدینه یکپارچه به شور و شوریدگی دگرگون شد . این اوضاع پر تلاطم، والی اموی را در بن بست نهاد و ناچار به یزید نامه ای نوشت که :" وجود زینب (س) درمیان مردم باعث برانگیختن آنها شده است . زیرا او زنی سخنور و خردمند است . او وکسانش آهنگ قیام جهت انتقام خون حسین (ع) دارند. نظرت را برای ما بازگو کن. "
آری ! چهار سال از آن واقعه نگذشته بود که در برابر امویان شورش ها برخاست وبنیان یزید و مروان و ... را از جا بر کند و به جیره خواران هشدار تباهی داد.
فریاد زینب (س) در گوش ها طنین داشت که : " ای یزید هر چه خواهی به حیله ونیرنگ بپرداز و تلاش کن . سوگند به خدا نمی توانی یاد ما را از خاطره ها محوکنی ، وحی ما را نمی توانی بکشی و ننگ و عار خود را نمی توانی پاک نمایی ..... منتظر باش روزی را که منادی ندا دهد : لعنت بر ستمگران... . "
سر انجام درپی روشنگریهای حضرت زینب (س) و اصرار حاکم مدینه ، کاروان زینب (س) در آستانه مسجد ایستاد و با دلی اندوهگین با آن وداع کرد . زینب (س) به ناچار مدینه را ترک گفت چرا که وجود او امویان را منکوب می ساخت ، جامعه در حال انفجار بود و حکومت یزید می رفت که واژگون شود؛ چراکه پسر فاطمه (س) پس از شهادت آتش گسترده ای را بر پیکر دستگاه امویان افکند.
دراین هنگام خورشید کاروانسالار عاشورا رو به غروب می رفت. اما شعاع این خورشید تابناک هرگز به افول نگرایید .
او با فریادش دستگاه پر قدرت اموی را ویران کرد . واین فریاد او در هر زمان و هر مکان طنین می اندازد که : ( سوگند به خدا، یاد ما را محو نتوانی کرد و وحی مارا نتوانی کشت ، و مقصود ما را درک نتوانی کرد.)
یاد زینب (ع) و خاندان او در گذرگاه تاریخ همچون مشعلی فروزان فراروی آزادگان و مؤمنان است. این همان وعده است که خدا فرمود: " وَ یأبی اللهُ الّا اَنْ یُتِمَ نورِه وَ لوْکَرِهَ الکافِرون."